In nauwelijks enkele decennia tijd wist bouwbedrijf IBO NV uit Heffen (Mechelen) zich op te werken tot een van de belangrijkste spelers uit onze regio. Dat is geen evidentie voor een familiebedrijf dat veertig jaar geleden van nul is begonnen. Onze reporter ging op bezoek in de hoofdzetel op de N16 in de Mechelse deelgemeente Heffen en werd er ondergedompeld in een bad vol anekdotes uit de veertigjarige geschiedenis van IBO.

Officieel staat IBO voor ‘International Building Organisation’, maar door de jaren heen veranderde de ‘baseline’ van het bedrijf in Integer Bouwen. Na een gesprek van bijna twee uur met de familie Van den Heuvel begrijpen we waarom. Integriteit komt voor Rudolf (91), zijn vrouw Christine (76) en hun dochters Hilde (58) en Inge (35) altijd op de eerste plaats.

 

 

Hoewel Rudolf Van den Heuvel de kaap van de 90 al gepasseerd is, praat hij nog steeds met passie over ‘zijn’ IBO. “Laat ons eerst even teruggaan in de geschiedenis”, stelt de oprichter van het bedrijf voor. “Ik was afgestudeerd als industrieel ingenieur bouwkunde. Zoals veel Willebroekenaars kon ik in 1954 aan de slag bij De Naeyer. Ik kwam er terecht op de bouwdienst. Het was een boeiende job met veel werk, want tijdens de Tweede Wereldoorlog was er veel verwoest. De fabriek De Naeyer moest volledig gemoderniseerd worden en heropgebouwd. Ik werd hoofd van de bouwdienst.”

In 1966 trok hij de deuren van De Naeyer achter zich dicht en ging hij werken voor een grote Antwerpse bouwgroep. “Ik werd eerst werfleider en later technisch directeur. Ik leerde er ook mijn vrouw Christine kennen. We realiseerden zeer grote projecten, zowel gebouwen als grote infrastructuurwerken zoals metro’s, tunnels, bruggen en verkeerswisselaars. Ik werkte niet alleen in België, maar was ook vaak in het buitenland. We bouwden onder andere in Koeweit, Saudi-Arabië, Oost-Duitsland en op de Seychellen. Eind jaren zeventig brak er een economische crisis uit. De interesten op leningen waren torenhoog en op een gegeven moment draaide de bank de geldkraan dicht. Het werd financieel onhoudbaar en de bank kwam zelf op de proppen met een overnemer. Ik maakte mee de overstap naar de nieuwe eigenaar, maar al snel bleek dat er ook een andere visie kwam. Eentje waar ik mij niet goed bij voelde. Mijn vrouw was al eerder opgestapt en na korte tijd gaf ik ook mijn ontslag.”

 

 

 

St. Johns International School

Rudolf en Christine speelden met het idee om zelf een bedrijf op te richten, iets wat niet zo vanzelfsprekend was. “Noch Christine noch ikzelf kwam uit een ondernemersfamilie. We hadden bovendien weinig of geen startkapitaal en daarbovenop was er de economische crisis die hard toesloeg”, vertelt Rudolf.

In december 1978 werd de NV IBO opgericht als immobiliënbedrijf. In januari 1982 start IBO op als bouwfirma en het vestigde zich in de Leopoldstraat in Mechelen. Naast Christine en Rudolf werkten er vijf arbeiders en Lydia, een secretaresse die tot op de dag van vandaag nog steeds in dienst is van IBO. Via zijn uitgebreid netwerk mocht Rudolf als eerste opdracht een uitbreiding realiseren van de gebouwen van de St. Johns International School in Waterloo. “Door mijn vroegere opdrachten in Koeweit, waar we hospitalen bouwden, had ik goede contacten met het plaatselijke Ministerie van Volksgezondheid. We mochten er het beheer van de technische installaties digitaliseren in zeven ziekenhuizen. Dat was voor die tijd – begin jaren tachtig – erg innovatief. In alle kamers plaatsten we sensoren en als de temperatuur ergens te hoog of te laag was, dan maakte de computer daar melding van. De technische dienst wist dan precies waar ze moest zijn. Het was vooral mijn zoon Eric die de projecten in Koeweit volgde.”

 

 

Integer Bouwen

Een mooi staaltje van de integriteit van IBO is het verhaal achter de oprichting van IMW (International Metal Works). In 1985 vernam Rudolf dat een metaalbedrijf failliet gegaan was. Het ging om een familiebedrijf en de eigenaars waren zelf aansprakelijk. Hun onderneming kwam in de problemen omdat enkele grote klanten hun rekening niet hadden betaald. Het gevolg was dat de familie niet alleen hun bedrijf verloor, maar ook hun huis en andere persoonlijke bezittingen. Rudolf en Christine kochten het bedrijf, maar zorgden ervoor dat de hele familie die oorspronkelijk eigenaar was er kon blijven werken en op termijn hun woning terugkregen.

Ook in meer recentere tijden zijn er zo enkele voorbeelden. Voor een projectontwikkeling in Puurs (Puurs-Sint-Amands) moesten bijvoorbeeld een aantal oude huisjes aangekocht worden. Een ouder koppel dat er woonde wilde hun huis niet verlaten. De familie Van den Heuvel zocht en vond samen met de bewoners een oplossing. Ze mochten voor de rest van hun leven gratis een appartement op de gelijkvloerse verdieping van het nieuwe project gebruiken. De tuin van het appartement grenst aan de plaats waar voordien hun huis stond.

 

Investpro

Naast IBO is de familie ook eigenaar van Investpro. Investpro doet aan projectontwikkeling en gebruikt uiteraard zusterbedrijf IBO om de projecten uit te voeren. Ook die tak van het familiebedrijf heeft ondertussen meer dan dertig jaar ervaring in de bouwsector en is sinds meer dan twintig jaar actief in de vastgoedontwikkeling. Er staan meer dan tweeduizend woongelegenheden op de teller van Investpro.

 

 

Patershof

De lijst van gebouwen die door IBO zijn verwezenlijkt, oogt ronduit indrukwekkend. Om er maar een paar te noemen: de gebouwen van Sport Vlaanderen op Hazewinkel in Willebroek, de nieuwe turnhal in Mechelen en de sportcomplexen van Zennester Hombeek en SC Mechelen, het kantoorgebouw Mechelen City Center langs de afleidingsdijle, de Topsportschool in Wilrijk en ga zo maar door.

“Op welk gebouw ik het meeste trots ben?”, zegt Rudolf. “Dan kies ik toch wel voor het Martin’s Patershof hotel in Mechelen. Er zit bovendien een mooie verhaal achter. Ik werd gecontacteerd door de paters Minderbroeders om hun klooster te verbouwen in Mechelen. We maakten een offerte en toen alles klaar was, bleek het niet meer nodig omdat er ondertussen te weinig paters waren overgebleven. Even later werd ook hun kerk in de Karmelietenstraat gesloten en ontwijd. Ik kreeg de vraag of ik geïnteresseerd was in dat gebouw. Met Martin’s Hotels vond ik een geschikte partner en het resultaat is het prachtige kerkhotel dat tot ver buiten Mechelen bekend is.”

 

 

Toekomst

Vanuit de Raad van Bestuur volgen Rudolf en Christine, als respectievelijk voorzitter van de raad en gedelegeerd bestuurder, in algemene lijnen de bedrijven. De dagelijkse leiding is in handen van dochters Hilde en Inge. Zoon Eric stapte een tijdje geleden uit het bedrijf, maar de derde generatie deed ondertussen al zijn intrede.

Ook Inge en Hilde staan als gedelegeerd bestuurders voor grote uitdagingen. “De gestegen materiaalprijzen en de torenhoge energiefacturen maken het ons niet makkelijk. We moeten met onze klanten vaak opnieuw rond de tafel gaan zitten om gemaakte afspraken te heronderhandelen. De krapte op de arbeidsmarkt is een ander probleem. We geraken amper aan personeel. Gelukkig kunnen we rekenen op heel loyale medewerkers. Sommigen van hen zijn er al van bij het begin bij. Tot slot hakte ook de coronacrisis er serieus in. Een groot aantal geplande investeringen viel stil of werd verschoven, vooral projecten in de haven. Het noodzaakte ons om ons metaalconstructiebedrijf IMW te verkopen. Wat onze ambities zijn? Voortwerken op een integere manier. Dat betekent een correcte en eerlijke prijs bieden, vertrouwen opbouwen, snelle, professionele nazorg bieden, klanten vanaf het begin tot het einde begeleiden, duidelijke afspraken maken, correcte, eerlijke, snelle en transparante communicatie, respect voor elkaar, het milieu en de omgeving en met alle partijen samen werken aan ‘beter’”, zeggen Hilde en Inge Van den Heuvel.

 

 

Auteur: Ward Bosmans
Artikel: GVA